Čuveni arhitekta Borko Savić preminuo je jutros u Zaječaru.
Rođen je 11. oktobra 1927. godine u Brižu, u Belgiji, a bio je potomak Jeremije Savića, nekadašnjeg predsednika opštine Zaječar, trgovca i industrijalca i svog oca građevinskog inženjera Borivoja Savića, koji je zbog rata bio primoran da svoje studije prekine i nastavi u Belgiji, gde je upoznao Borkovu majku Žilijetu Delbek. Osnovno i srednje obrazovanje Borko je završio u Zaječaru, a Arhitektonski fakultet u Beogradu gde je stekao titulu inženjera-arhitekte. Karijeru započinje u nekadašnjoj građevinskoj firmi „Timogradnja“. Bio je direktor Zavoda za urbanizam, od osnivanja do kraja osamdesetih godina prošlog veka, kada prelazi u opštinu na mesto glavnog gradskog arhitekte, gde dočekuje penziju.
Tokom svog radnog veka, zajedno sa Aleksandrom Nikolićem izradio je Generalni urbanistički plan Zaječara i Gamzigradske banje, urbanistička rešenja za naselje Avnoj i zanatski centar u tom naselju (današnje naselje Kraljevica i tržno-poslovni centar Kraljevica), kao i rekonstrukciju depadansa Radio televizije Zaječar, nekadašnjeg hotela Putnik. Veoma je poštovao struku i imao osećaj za vrednosti koje treba sačuvati za buduća pokoljenja. Ostala mu je neostvarena želja da se na zgradi zaječarske Policijske uprave postavi spomen ploča na kojoj će pisati da je tu bila rodna kuća Nikole Pašića. Uradio je rekonstrukciju svih restorana u etno stilu u Zaječaru (Zelengora, Pivnica, Vodenica…), što mu je bila posebna pasija. Oni koji su ga poznavali pamtiće ga po duhovitosti i šarmu koji su iskrili iz njega do poslednjih dana. Boem, šeret, ljudina, sve su to reči kojima se može opisati jedan od poslednjih gospodina staroga kova u Zaječaru.
Sahrana Borka Savića biće u utorak, 6.aprila, u 14 sati na zaječarskom groblju.