Nema sumnje da je roman ”Praško groblje” Umberta Eka još jedna njegova priča o univerzalnoj konspiraciji, ispričana sa distance vrhunskog majstora ironije. Ukratko, to je priča o kapetanu Simonu Simoniniju, saradniku brojnih tajnih službi evropskih zemalja, genijalnom falsifikatoru, mizantropu, ubici i antisemiti. Ovaj roman prati, između ostalog, i istoriju nastanka zloglasnog rukopisa ”Protokoli sionskih mudraca”, jednog od najstrašnijih antisemtiskih tekstova u istoriji čovečanstva. Problem višestrukog identiteta kojim se bavi Umberto Eko u ovom romanu obrađen je kroz priču o antikvaru koji se budi sa ozbiljnom amnezijom, i kroz ispisivanje dnevnika pokušava da otkrije ko je on zapravo, i u kojim sve događajima ima umešane prste. Glavni junak, ili glavni junaci ovog romana, nalazi/nalaze se u poziciji aktivnog učesnika ili pasivnog posmatrača velikih istorijskih događaja XIX veka, koji će direktno uticati i na istoriju XX veka.
Roman ”Praško groblje” podelio je književnu kritiku: neki su ga osudili zbog preteranog manirizma i navodno nedovoljne distance prema antisemitizmu, dok su drugi smatrali da se radi o vrhunskom književnom delu, enigmatičnom, kompleksnom i otvorenom za nekoliko nivoa interpretacije.
Saša Jelenković, književnik, urednik kulturnih programa u Matičnoj biblioteci ”Svetozar Marković”